CHILI

Het leek wel of ik jarig was vandaag. Ingrid vroeg me vanmiddag of ik wist wat we gingen eten, ik zeg; “patat met pindasaus”. Oké, wellicht geen michelin ster voor zo’n combi maar wel lekker, dat vind ik dan hè? “Blieft meneer daar ook een zelfgemaakte saté bij?” Als ik kon kwispelen deed ik dat, hoewel, nu ik daar zo aan denk, ik zou natuurlijk… sorry, vóór het plat wordt.

Mijn culinaire historie is lang. Ik ging in ’91 uit huis en moest vanaf toen voor mezelf zorgen, de meeste schoolvakanties, of vakanties waarbij pa en ma weg waren en ik thuis, had ik gered met eten bij tante Jannie (ook bloglezer hier) en het moet gezegd worden, die kon er ook wat van, sjeeez. Ik was standaard een kilo of twee zwaarder als mijn ouder weer thuis kwamen, hulde voor tante Jannie!!

Zoals gezegd, ik moest mezelf zien te redden toen ik ‘op kamers ging’ ten tijde van mijn opleiding op Schiphol. Ik resideerde een blauwe maandag in wereldstad Nieuw-Vennep maar al vrij snel nam ik mijn intrek in de bovenverdieping van tante Lien, een campinghoudster in Noordwijkerhout. De eerste avond moest ze me gelijk verbinden omdat ik me in mijn vinger knipte met een wildschaar, ik probeerde een pakje hamburgers te openen, ik dacht, laat ik gezond beginnen met de schijf van vijf. Kwartiertje later hing de pan uit het dakraam met twee verkoolde burgertjes in de hoek, vergeten tijdens het TV kijken.

Na Noordwijkerhout ging ik naar Lelystad, Beek, Zandvoort Paterswolde en Eelde, geloof me dat ik in al die plaatsen de weg feilloos weet te vinden naar:

- Afhaalchinees
- Patattent
- Pizzeria
- Thai
- Groenteboer (met kant en klaarmeuk
- Griek
- Appie Heijn – Jan Linders – Super de Boer – C1000 en EDAH

Als je goed meegeteld hebt dan ben je precies de week rond. Gezond? Nee dat niet, maar goed, ik leef nog steeds en ik kwam elke 2 jaar door de medische vliegkeuring, beetje commentaar op het gewicht maar verder oké. Ik denk dat de bezoekjes aan pa en ma me erdoor trokken. “Kind, eet je wel genoeg fruit?” en voor ik het wist stond er weer een enorm glas vers geperst spul voor me. En centrum pillen, mijn redders ;-)

Mijn culinaire brouwsels werden steeds prachtiger, hier een topper:



Chili con Carne, als je dit pakketje meeneemt in een kist dan denken ze dat je een halve kilo semtex bij je hebt, zit je zo in de bak, daar haal je een jumbo mee uit de lucht nietwaar?

Nee, Ingrid is onnavolgbaar, als er nog eens een museum komt voor gerechten (is dat er überhaupt?) dan staan er een x-aantal vitrine’s vol met haar creaties.