Ik loop vanmorgen naar de bus om even naar de olie te kijken, doe ik zo één keer in de maand even, ik maak de motorkap open en trek de pijlstok eruit. 2mm onder de max. dus dat ziet er goed uit. Ik kijk nog even rond in de motorruimte, dat is een gewoonte die ik niet meer af kan leren, een erfenis uit de tijd dat ik sleutelde aan vliegtuigen, toen moest ook altijd de visuele inspectie worden uitgevoerd, goed kijken naar onregelmatigheden, loszittende stekkers of kabels, leidingen, wireshaving (leidingen die over elkaar schuren en elkaar beschadigen, daarom wordt alles opgebonden). Niets van dat. Ik zie tussen de koelslangen wel iets vreemds, even een zaklampje pakken (ook een deel van de erfenis). Wat is dat dan. Hmm, een tak? Eens wat beter kijken, het lijkt wel een soort slang of steel :
Hmmm, even voelen, wat trekken en ja hoor. Kijk wat het uiteindelijk was:
‘Vergeten’ door de laatste monteur die een grote beurt uitgevoerd heeft. Kwalijke zaak, als ons zoiets overkomt in de vliegerij mag je je kastje uitruimen en je parkeerkaart inleveren! Ach, er is toch een vluchtstrook Gert, zult u denken, als ie het niet meer doet zet je hem daar toch op? Klopt, maar als diezelfde hamer ergens tussen de stuurstangen belandt is het wel einde oefening.
Ik heb het in de vliegerij een keer meegemaakt. Nee, gelukkig niet ikzelf, dan moet je echt iets anders gaan doen vind ik, je bent als luchtvarende immers verantwoordelijk voor de veiligheid (lees het leven) van een ander? Ik werkte nog bij Quick Airways, een klein chartermaatschappijtje met 3 kisten. We vlogen tussen Rotterdam en Eelde op en neer voor de PTT. Het onderhoud werd door een bedrijf op Rotterdam uitgevoerd en wij deden op Eelde reparaties en storingen. Op een gegeven moment moest er een D-I uitgevoerd worden (Die-Aai), nee niet dat we het vliegtuig moesten aaien, dat staat voor daily-inspection, een visuele rondgang die voor de eerste vlucht van de dag moet worden uitgevoerd. Oliepeil, lekkages, bedrading, klinknagels, scheuren in het aluminium, landingsgestel etc.
Landingsgestel! Dat was het. Ik keek in de wielbak (de ruimte waar de poot en wiel in verdwijnen als het spul ingetrokken wordt) en liet de zaklamp door de ruimte spelen. Geen bijzonderheden, alles droog en geen gekke dingen. Wacht, wat glom daar helemaal bovenin? Dat was me nog nooit opgevallen. Ik keek wat beter en kreeg een rilling. Een levensgrote dop met ratel zat er op een moer van de neuspoot, kennelijk vergeten door een monteur op Rotterdam. Nu moet u weten dat het gereedschap in de vliegerij allemaal genummerd is. Maar Gert, dat is toch altijd zo? In mijn gereedschapkist staat ook 15 op sleutel 15. Klopt! Maar deze sleutels, doppen en schroevendraaiers zijn allemaal gegraveerd op gereedschapnummer zodat de verantwoordelijke monteur makkelijk zijn gereedschap bij elkaar kan houden. In dit geval dus ook makkelijk te traceren wie er een f*ck-up gemaakt heeft.
Als je dan denkt aan wat er had kunnen gebeuren dan krijg je toch wel de shivers niet dan? Stel dat ding springt eraf bij het intrekken van de gear en hij schiet tussen de steunpoten of de plunjer dan is het feest. Hopelijk heeft de bewuste mecano een flinke uitbrander gehad. Oké, het is en blijft mensenwerk maar je telt toch je gereedschap voordat een kist de schuur weer verlat? Dat moest ik wel altijd in ieder geval.
In dit geval wet ik nog niet zeker of ik het bij de garage ga melden, ik weet nl. niet waar het gebeurd is, een aantal maanden geleden is er een paar keer bij de VW dealer gesleuteld maar niet lang daarna bij een andere garage dus god weet alleen van wie die hamer is.
Nu is ie van mij in ieder geval.
If I had a hamer...
BeantwoordenVerwijderenGelukkig is het goed afgelopen!