ELECTRISCH

Bent u ook zo klaar (ja ik weet het, ook zo’n mode uitdrukking maar goed)) met de sneeuw en de kou? Ik wel en velen met mij, ik heb het nu echt wel gezien en ben nu wel in de terrassen mood. Ik hoor ook veel collega’s klagen, eerst vonden ze het sneeuwruimen nog wel geinig maar na een x-aantal maanden wordt het nu irritant. Ook de startbaan heeft er zwaar onder te lijden en laat de toplaag hier en daar los, bijzonder vervelend als die delen door een straalmotor worden opgezogen, mat name door machines met een laaggeplaatste aanzuigopening zoals de kisten van Transavia. Kijk de foto, zelfs de onderzijde van de gondel is als het ware afgeplat anders zou ie nog lager hangen:


Nilfisk

Het is wat aan de heiige kant vandaag, gistermorgen was het nog best even aardig toen ik op het platform liep, maar de lekkere momenten zijn nog erg sporadisch te noemen, kennelijk moeten we met elkaar nog even wat geduld oefenen. Als ik zo naar die witte laag zit te kijken en denk aan gisteren dan komen er ook weer wat werkherinneringen bij me naar boven. De bijzonderheden blijven altijd bij me. Ook die keer dat we een trainer kwijtraakten, het begon allemaal met slecht zicht en een sputterende radio, daarna viel de transponder uit en vervolgens viel het label van de radar af. Alles weg...

Slik!

Tja, dan zit je toch even raar te kijken kan ik u verzekeren, hij zat op 6 mijl voor de baan in de nadering, vanished from the friggin planet. Het was toen ook mistig en we konden hem letterlijk en figuurlijk niet zien. We hoopten hem elk moment te zien opdoemen en te landen maar het bleef stil. Een aantal minuten na de verwachte landingstijd moeten we dan aannemen dat de kist, zoals wij dat zeggen, ‘op straat is’.

Alle kanalen worden dan aangeboord om te traceren waar zo iemand naar toe is verdwenen, zelfs de traumaheli (die in de buurt vloog) hielp mee met zoeken. Staat het apparaat ergens in een weiland mischen? Vliegplangegevens worden er bij gepakt. Wat is het alternate (de uitwijkluchthaven) maar ook is de common sense een onmisbaar iets. In dit geval vroegen we ook aan de Nederlandse militairen of die iets gehoord dan wel gezien hadden. Zij vertelden dat ze een primaire blib hadden zien afbuigen naar het zuid-oosten, ter hoogte van het baken EEL wat zo’n 4 mijl voor onze baankop staat.

Het vliegtuig werd geopereerd door een vliegschool wat o.a. op Teuge zetelt en na een drie kwartier zoeken (en dus niets vinden) kwam er iemand op het idee naar Teuge te bellen. Terwijl ik de dienstdoende havenmeester aan de lijn had en hem uitlegde waarom ik belde zei hij dat de bewuste kist daar op dat moment net in de landing was. De man bleek een Total electrical faillure te hebben gehad en raakte alles wat electrisch was aan zijn vliegtuig, kwijt. Alleen het molentje aan de voorkant bleef draaien, een groot voordeel van die eenvoudige techniek, het is wat dat betreft net een bromfiets, zolang je lucht en benzine aanvoert houden de magneten de vonk in stand en blijft de handel gewoon draaien. Niets aan de hand dus en altijd weer een opluchting dat iedereen heel gebleven is.

Ik heb ook al meerder keren meegemaakt dat de supervisor ACC op Schiphol belt met de vraag os een bepaalde kist bij ons op het veld staat omdat de man (of vrouw) zoek is. De hele wereld afgebeld waar dat ding gebleven is, blijkt uiteindelijk dat ie ergens in een schuur staat en de vlieger aan een bar hangt, even vergeten om zich af te melden terwijl hele volkstammen met zaklantaarns en zoeklichten de planeet afzoeken waar die gast uithangt. Vroeger kreeg je dan een reprimande of een trap voor je reet, tegenwoordig worden de gemaakte kosten op je verhaald, en geloof me dat een uurtje vliegen met een SAR heli erin hakt. Dat red je niet met 1 maandsalaris.

Nee, zelfs ik niet ;-)