jezus, Jack man, één van mijn favo acteurs. Subliem in ‘one flew over the Cuckoo's nest’ wat een prachtfilm! “I’m hot to trot doc, the next woman I’m with, will light up like a pinballmachine and pay off in silver dollars..!!” dit nadat de man een soort electroshocktherapie had gekregen omdat ie zich weigerde te onderwerpen aan de terreur en vernedering van de hoofdzuster, nurse Ratchet, wat toch een subliem stukje cinematologie!
Sorry, ik dwaal weer af.
SBS6... Oh ja, daar was ik. De dag erna gaan we naadloos door met X-factor. Nou moet ik wel eerlijk toegeven dat ik de voorrondes toch stiekem wel graag mag bekijken, als je toch ziet wat dáár allemaal voor de camera verschijnt. En dan ook gewoon denken dat je talent hebt weet je wel? Sjeez man, oké, klompen Vincent was natuurlijk een topper met zijn hit ‘zoas ut mot!’ maar verder… bagger all over the place. Tuurlijk zitten er ook mensen tussen die fantastisch kunnen zingen, als ik nog even denk aan die gast in Engeland, de man zag er niet uit, ik bedoel, doe even een flosdraadje of een tandenstokertje op zijn tijd, leek wel een fietserekkie man, maar een stem!! He-le-maal geweldig. En was er ook niet een vrouw die het niet van haar looks moest hebben maar een stem als een klok had? Staat me wel iets van bij. En dan natuurlijk niet te vergeten Buurman & Buurman (want het waren buurmeisjes,vandaar die naam)…
Huh?
Afijn, dat ene meidje ging nog wel maar die bijdehand met die beugel, sjieeeeeeeeeeeeeeeeez. Ineens heten ze Whatever, op zich een sublieme naam want schijt had die ene doos toch al aan de hele wereld, dat was wel duidelijk. En dan dat overdreven gedoe met die knuffels die op het podium gegooid werden, mijn goodness, wat kan het heerlijk zijn om je te ergeren zo af en toe ;-)
Zit die Stacey ook weer in de jury? Ook zo’n mens die mij mateloos irriteert, heerlijk!
Maar goed, ik had het over de nieuwe Uri Geller, man-man-man, hou toch op. Nee, dan die vlieginstructeur waarvan ik de naam niet kan noemen maar die wel het patent heeft op de truc van het verdwijnende ‘you-name-it’, oftewel, de man kan werkelijk alles laten verdwijnen, zolang het maar op de bar staat ;-) Zo ook die keer dat een zware glazen waxinelichthouder er aan moest geloven. Het barhandoekje, waar normaliter de bierglazen op staan te drogen, werd gegrepen en over het (nog brandende) theelicht gedrapeerd, en met een ferme zwaai verdween het licht met een rotklap tegen het grote raam van de bar, een godswonder dat het niet buiten lag en er geen grote ster in het glas verscheen. Toch had de man wel een punt.
Het ding was inderdaad verdwenen ;-)
Dan zal ik u verder ,maar niet vermoeien met verhalen van zijn sokken die gevuld werden met tapbier of de vliegclub binnenkomen slechts gekleed in een Amerikaans vlinderstrikje en een bijpassende tanga…
Wat een gast!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten