URBEX

Wat voor afwijking heeft u qua hobby? Ik bedoel niet de 13 in een dozijn bezigheden maar echt gekke interesses… Nee, maakt u zich geen zorgen, ik loop in mijn vrije tijd NIET in damesondergoed of smeer me het liefst in met uitwerpselen, geloof me, die mensen bestaan!

Nee, ik mag graag leegstaande gebouwen fotograferen. Raar he? Hebben ze ook een mooie term voor verzonnen, Urban Exploration, jaja, de term klinkt veelbelovend nietwaar? De mensen die deze afwijking meedrage hebben één ding gemeen. Ze houden hun ‘beroepsleus’ hoog in het vaandel, deze luidt:

Take nothing but pictures, leave nothing but footprints!

Mooie stelling vind ik dat, je neemt niets mee, behalve de beelden. Zo sloop ik al eens een verlaten klooster in Limburg binnen om wat plaatjes te maken. Okee, er stond zo’n bordje op de hekken, iets met art. 461, ch, lekker belangrijk, wat kan er gebeuren niet waar? Moah, ik kan je wel een paar voorbeelden geven:

Instortingsgevaar
Dieren (ratten en ander tuig wat in kelders zit)
Mensen die daar dingen doen die niet mogen, bv. wiettelers/koperdieven of andere lamzakken

Afijn, je kunt er wel een A4tje mee vullen. Helaas zijn de locaties in Nederland schaars omdat wij hier helaas nogal van de opruimerige zijn. Toch kwam ik weer een leuke spot tegen op Texel, een voormalige jeugdherberg, Panorama geheten. Staat al een jaar of twee leeg en is al vrijwel met de grond gelijk gemaakt:


Even binnen kijken, ik ben er nu toch ;-) Kijk, dit is de ingang naar de voormalige keuken:

Slijpschijfje, achtergelaten door het sloopbedrijf:

Zó slecht zal het eten uit die keuken toch niet geweest zijn? :

Verbazend dat het glas er nog in zit:

Hmm, niet te hopen dat de vorige urbex na werd gezeten:

…en tenslotte nog een leuk gordijntje. Waar heb ik dat eerder gezien:

Och ja, bij de kringloopwinkel! Die wilden het niet... Vertel trouwens ook eens iets over een merkwaardige hobby die u heeft, dat kan in de reactiebox onderaan dit artikel.

Vind ik leuk!

SUPERSOAKER

Heb je last van een obsessie als je s’morgens om 9 uur de open haard al weer aan hebt gestoken? Of is het echt waar dat in elke brandweerman een pyromaan schuilt…

Brandweerman? jij?

U lacht er misschien om maar het is wel waar. Ondergetekende is certified aviation firefighter, Sja hoor ;-) In mei gaan we weer loosch op Ameland international Airport, of eigenlijk al in maart. Dan zijn de jaarlijkse brandweeroefeningen op het vliegveld, deze keer ook een verplichte BHV cursus erbij. Vorig jaar was het nog een beetje lachend op elkaars borstkas duwen en een mitellaatje links en rechts, maar nu moeten we dus ook een examen doen, ze verzinnen ook steeds weer wat nieuws bij IVW.

Ameland heeft ook een nieuwe tankautospuit met een AFFF installatie erin. Komt van Texel Airport en is als het goed is nu al op Apeland. Een rechts gestuurde van een engels veld afkomstige rangerover tandemasser. Okee, geen beauty om te zien maar een stuk effectiever dan die supersoaker die er eerst stond. Kijk, dit is hem:



Nu maar goed opletten dat we niet aan de verkeerde kant instappen als er een kist affakkelt in het landingsterrein, zit je ineens tegen een handschoenenvakje aan te kijken i.p.v. een stuurwiel ;-)

Als ik hier zo op Texel zit met de voetjes bij het vuur dan gaat een mens vanzelf aan het mijmeren, moet ik toch weer denken aan de goeie ouwe tijd, ik zal een jaar of 5 geweest zijn, bij mijn pa op schoot aan het levensgrote stuur van de B-kadett coupé, op het weggetje bij de vuurtoren langs de bosrand, hij wist alleen toen nog niet dat ie jaren later big time zou oogsten wat hij toen zaaide. Ik waste regelmatig pa’s wagen want dan mocht ik hem zelf altijd uit de garage halen, ik deed dat denk ik vanaf mijn 12de. Al doende werden de grenzen verlegd, dat is toch helemaal niet zo gek? Welke vent doet dat nou niet… Nou dan! Oké, ik sloeg misschien wat door toen ik op mijn 15de via de meerweg en de A28 over de Punt weer terugkwam…

…dit alles met de 12 jarige Geert naast me ;-)

HAARD

Nee, niet zo’n zin om te schrijven, ik zit nl. in de relaxmodus. Nou Gert, doe je het toch lekker niet, denkt u dan natuurlijk. Oké, klein stukje dan. U moet weten dat ik maandag verjaar, jawel. Ingrid maakte me vanmorgen wakker met de mededeling dat ik mijn kado vandaag al kreeg. Ik ging rechtop zitten... Vertel! “Nou, je gaat vandaag met mij naar Texel voor het komende weekend, leuk?” Ik kon haar gezicht niet zien, het is nl. stervensdonker in onze slaapkamer, maar ik wist wel dat er een grote grijns op moest staan. “Tuurlijk schat, geweldig, waar zitten we?” “In een huisje met een haard en een berenvel”, okee, toegegeven, dat laatste verzin ik er ter plekke bij ;-)

Afijn, dat was wel even andere koek dan wat er op mijn verlanglijstjes stond, ik hoopte maandag een NIKON Speedlight SB600 remote flitser te krijgen, of een 50mm DX lens voor de D90, of een Manfrotto statief. Maar dit is ook super natuurlijk, kijk zo stond ie erbij voor vertrek vanmorgen:


Onze tent, check die buitenhaard! Okee, geen weer om bij te gaan zitten maar binnen zit er ook eentje, top!


Prachtig weer hier op TX, wel een beetje aan de frisse kant op het strandje maar met de wind in de rug prima te doen!


Ook Pipo had het breed naar het zin, hoewel de oortjes wel een ander model krijgen met een knoop of 20 aan wind:


Fak! Een andere hond, wordt dat matten of deze keer niet. Nee hoor, onze topper is wel enthousiast maar geen enorme held, meer een angsthaas ;-)


Even opwarmen bij de kachel in een strandtent, ik ga hier NOOIT meer weg!


Nog even bij de vuurtoren gekeken, weer even gespeeld met het diafragma om alles (ook in de spiegel) scherp te krijgen, gave camera!!


Op de terugweg zag Ingrid met haar eagleeyes mr. Oizo nog in een boom hangen, kent u hem nog? De knuffel die knakworsten rookte, letterlijk dan:


Zo, dat was het even vanuit een gelukzalig Texel, ik ga het haardje even op Chernobyl-temperatuur brengen! Zal ik maandag die flitser nou nog krijgen vraag ik me af...

Verwend nest dat ik ben!

SPEK

Hier in huis zijn 3 jongens, eigenlijk 4 maar goed, 3 tieners ;-) Eentje springt eruit qua eetgewoontes. Die heeft een broertje dood aan alles wat in de buurt van groente komt, al is het een patatje met, zodra het binnen een straal van 1 meter van een ui is geweest dan is het niet meer eetbaar. Oké, ik chargeer het misschien, maar zo liggen de zaken wel. Ook heeft ie graag regelmaat, elke dag een vast patroon, en dus ook vast eten. Begrijp me goed hoor, het is een prima vent en Ik mag hem graag, ik vind het alleen maar grappig dat ze alle drie zo verschillend zijn.

Over uien gesproken, wel eens gehoord van Lucky Luke’s stripverhaal ‘de postkoets’? Wie het album kent zal me onmiddellijk begrijpen. Voor de leken; Het gaat over een reis van een postkoets van Wells Fargo, de ooit zo vermaarde lijndienst in het vroege Amerika. Die werden dusdanig vaak overvallen dat er bewaking mee moest en wel van Luke. Ze aten elke dag aardappelen met spek, of in spek gebakken aardappelen. Er was één gast die daar handig op in speelde, die ging weddenschappen met de rest van de passagiers aan wat er die avond op het menu zou staan en zette steeds laag in en verloor elke dag. Op een gegeven moment werd de rest overmoedig en zette heel hoog in en bleek het menu spaghetti te zijn…

Iedereen verloor big time ;-)

Bleek dat de smiecht een afspraak met de kok had gemaakt. Aan het einde van het verhaal, op het gala diner, vroeg iemand zich af of ie niet toevallig spek proefde in het ijsdessert...


Op de wintercursus (een jaarlijkse sessie om de vakbekwaamheid op peil te houden) van het werk kregen we ook eens lesje in het feit dat mensen qua persoon erg kunnen verschillen, heel leerzaam. Rico Schuijers, mental coach van o.a. het dameshockeyteam en zwemmer van den Hoogenband, leerde ons het nodige op dat gebied. Hij vertelde van de MBTi methode, de Meyers-Briggs Type indicator. Die gaat er vanuit dat alle mensen, qua persoonlijkheden, grofweg in 16 categorieën zijn onder te brengen. Men krijgt, nadat er verschillende keuzes in de types gemaakt zijn, letters toegewezen, hieronder een diagrammetje hoe dat eruitziet:


Om te bepalen wie je bent worden er een aantal vragen gesteld. Er zijn geen goede of foute antwoorden op de vragen in het interview: het gaat om je voorkeur. Aan de hand van de vragenlijst wordt bepaald wat de vier kenmerken van je persoonlijkheidstype zijn (de letters zijn de beginletters van de Engelse benamingen – de N staat voor iNtuition).

Een voorbeeldvraag:

“Als iemand je belt met een vraag, wat doe je dan?”
a) Ik geef de persoon ter plekke een antwoord
b) Ik vraag de persoon of ik over tien minuten terug kan bellen, zodat ik rustig de tijd heb om over het antwoord na te denken.

Nu wordt het even droog maar worstel je er doorheen, leerzame hap:

E/I: Extraversie of introversie: Ben je vooral gericht op de buitenwereld of op
je eigen gedachtenwereld? Extraverte mensen vinden het leuk om in teams
te werken en ontwikkelen ideeën in overleg met anderen. Mensen een intro-
verte persoonlijkheid houden van een rustige werkruimte en ontwikkelen
ideeën als ze alleen zijn.

S/N: Observatie (Sensing) of intuïtie (iNtuition): Heb je vooral interesse in de
feiten (realist) of ben je vooral geboeid door wat mogelijk is (vernieuwer)?
Een kenmerk van realisten dat van belang is voor een werksituatie is dat zij
het liefst stapsgewijs werken aan taken waarvoor ze de werkwijze al kennen.
Intuïtieve mensen vinden het juist uitdagend om nieuwe, complexe projecten aan
te pakken en werken in vlagen van energie.

T/F: Denken (Thinking) of voelen (Feeling): Maak je beslissingen op basis van lo-
gisch, objectief redeneren of op basis van persoonlijke emoties en idealen?
Denkers zijn vastberaden en zijn gericht op de taak in plaats van op de groep.
Voelers zijn vooral gebaat bij eensgezindheid in de groep. Ze nemen besluiten
op basis van persoonlijke of andermans emoties. Mensen met een F-voorkeur
kunnen ook prima logisch hun besluit beredeneren, maar zullen dat pas doen
nadat hun waarden en emoties gesproken hebben. Wil je iemand overtuigen, houd
dan rekening met hun voorkeuren!

J/P: Oordelen (Judging) of waarneming (Perceiving): Leef je het liefst gestruc-
tureerd en georganiseerd of juist spontaan en flexibel? Mensen die oordelaars
zijn, werken het liefst volgens een planning, beslissen snel en concentreren
zich op wat er gedaan moet worden. Ze willen graag elk taakje zo snel mogelijk
afronden. Waarnemers houden van verandering, staan open voor nieuwe ervaringen
en voelen zich beperkt door te veel structuur. Soms hebben ze moeite met af-
ronden omdat ze steeds nieuwe en nuttige info vinden.

Okee, deze bovenstaande 4 blokjes heb ik gejat van het web, je dacht toch niet dat ik dat allemaal ging lopen typen wel? Lui zijn past ook in mijn profiel ;-)
Als je de vragen hebt beantwoord rolt er een code uit die bij jouw persoonlijkheid past. Als je dan hoort/ziet wat je collega’s scoren dan is dat erg grappig en herkenbaar. Voorbeelden van type mensen en de voor hun passende ‘beroepen’:

ESFJ of ENFJ Pelgrim
ISFP of INFP Ontdekker
ENTP of ENFP Vernieuwer
INTJ of INFJ Beeldhouwer
ESFP of ESTP Conservator
ISFJ of ISTJ Dirigent
ESTJ of ENTJ Wetenschapper

Apart he? Deze wetenschap leert je dus waarom mensen verschillen en dat als je dat snapt je ook met die types samen kunt werken zonder dat het clasht. Toen ik op een gegeven moment even nadacht welke keuze ik moest maken en er even niet uitkwam, zag Rico dat. Hij keek me vragend aan en ik vertelde hem van mijn ‘probleem’. “Hmm” zei hij, “Hoe ziet je kofferbak eruit?” Ik lachte, en de keuze was gemaakt!! Gaaf om dat een keer mee te maken. Lees er maar eens over als het je interesseert, er gaat waarschijnlijk (ook) een wereld voor u open.

Er is dus nog hoop voor onze kip, patat & Appelmoes klant ;-)

SECONDENLIJM

Mag ik nog even z**ken? Als ik een middagdienstje draai en ik rij na afloop naar huis om half-5 dan staat de radio steevast op Veronica. Van Someren en consorten trappen dan een poel van jolijt op de radio met moppen, limerics en geluidjes raden, afgewisseld met muziek en nog meer van die narigheid (©Dingetje, kom ik zo op terug). Vaak is de boel plat en schuin maar ik mag er graag naar luisteren. Compleet met DJ-Sven (ja die van PutyourarmsintheairandletmehearyousayWegonnarinclrengadongforaholidayPutyourarmsintheairandletmehearyousayWegonnaringrengadongforaholiday) wat een rukplaat was dat ook zeg maar swah, de man is grappig en past prima bij de clan van van Someren, die mannen hebben ook een prachtbaan, beetje lol trappen op de airwaves, als ik nog eens wat anders moest gaan doen qua werk dan wist ik het wel!

Veronica dus. Net als BNN ben ik daar lid van vanaf uur 1. Ik vond het destijds al super van ze dat ze in een schip voor de kust lagen te zenden, f*ck de politiek, freedom of speech! Tja, en ze zijn er nog… Voor een vroege dienst moet ik altijd allejezus vroeg uit mijn nest en hoor ik vanaf 6 uur ‘Môge Rik’ met van Velthuysen, doordeweeks is dat prima te doen, maar in het weekend… men! Dan zit ie samen met een meid en okee, het is mijn mening, maar die moet echt iets anders gaan doen. Echt een plaag voor je gehoorgang. Ze heet Marlous Löffelman, Marlous de prijzenpoes…….. tja, not my cup of tea. Claudia op 3FM vond ik nog wel aardig maar verder… De term Radiobitch vind ik wat teveel credit, ze klinkt monotoon en er zit ’nait veul bie’ zoals we dat hier zeggen.

Radiobitch Marlous
Waar was ik ook weer? Oh ja, Somertijd, zo heet het programma. Zoals ik al zei, Dingetje… wat een portret is dat ook ! For real heet de man Frank Paardekoper en ik kan me nog herinneren dat ie bij KLM Cargo werkzaam was op SPL-C. Collega van een KLM-er waar ik destijds een kamer huurde in het altijd weer rustieke Nieuw Vennep. Dingetje scoorde hits met ‘houtochdiekoppeh’ en natuurlijk ‘kaplaarzen’ geïnspireerd op ‘de rode schoentjes’ ;-) Prettig gestoorde gast die ook weer perfect in het grand café van Somertijd past.

Dingetje zelf
Cees, mijn huurbaas, vertelde dat er bij KLM-Cargo trouwens ook het nodige gebeurde. Zo reden ze eens per ongeluk het terrein af in een dienstwagen naar de plaatselijke chinees op een zaterdagavond, ze vergaten alleen dat er geen kentekenplaten op zaten, die zijn immers niet nodig op het platform, eigen terrein nietwaar? Over die chinees gesproken, die was zorgvuldig uitgekozen want die zat recht tegenover het woonhuis van de chef van de Cargo afdeling die dit alles met grote ergernis vanuit zijn huiskamer gadesloeg, elk weekend weer. Die man moesten ze sowieso vaak hebben, zo hadden ze ook een collega die steevast het KLM-vlaggetje op het buro van die chef halfstok zette, elke dag weer. Of al zijn buro accessoires met secondenlijm aan het werkblad vastplakken. Ook knipten ze (net onder de plantenaarde) de wortels van zijn humongous klimplant door en die gast maar water geven en niet snappen dat hij steeds bruiner werd, pokon extra plantenvoeding van een tientje ertegenaan, het had allemaal geen zin. Persoonlijk vind ik dat (hoewel ik er wel om moet glimlachen) wat respectloos, zeg die vent dan gewoon in zijn gezicht wat je van hem vindt, maar goed, niet iedereen doet dat kennelijk zo.

Of die bewuste man zonder hartproblemen de eindstreep heeft gehaald…

HOK

Ik ging naar de noordelijke motorbeurs om twee redenen. Ten eerste wilde ik natuurlijk wat rondneuzen op motorgebied en ten tweede was het een mooie gelegenheid om de D90 weer eens verder uit te pluizen, wat een mogelijkheden heeft die camera, onvoorstelbaar man! Eigenlijk had ik nog een derde reden, ik mag ook graag mensen kijken moet ik bekennen en ik kan u melden dat ik weer wat portretten langs zag schuiven.

Wat me bij het betreden van Martiniplaza gelijk al opviel was het feit dat iemand een gebruikte machine te koop had gezet, vlak naast de PIN-automaat, slim want daar komt het gros wel langs natuurlijk. Nou is het woord machine wellicht wat overtrokken, dit apparaat viel meer in de categorie hokken… Wat een lijk! Die verkoper moest wel een enorme plaat voor zijn hersens hebben of het is een retard, één van tweeën. Volgens mij zat er meer roest op dan de series landrover die ik eerder bezat…



Ik naar binnen, kaartje gekocht, hier en daar een plaatje gemaakt en door de controle. In hal-1 was het gelijk raak, ik sta bij een Boss Hoss V8, een Amerikaanse creatie waar een 385 PK blok in is gebouwd, op zich krankzinnig maar natuurlijk ook gewoon gaaf! “Omdat het kan Gert!” hoor ik collega Sandyman al zeggen. Maar goed, zoals ik al zei, ik ben net druk doende met de camera en terwijl ik door de lens kijk hoor ik op geïrriteerde toon; “Hallooo!”, mijn rechteroog is gedeeltelijk in staat nog wat te zien en in het perifere vlak (mavo-6 he?) zie ik een gast druk gebaren dat ik op moet zouten. In principe bereik je daar het tegenovergstelde mee als je zo tegen mij doet maar ik zag al snel dat ik met de categorie ‘niethelemaal100’ te maken had, ‘cut the man some slack’ dus. Ik deed een stap opzij maar hij bleef gebaren dat ik verder moest, de plaatsvervangende schaamte kwam al snel omhoog. Okee buster, ik ben al weg. “DANKUWEL” schreeuwde hij op marktkoopmanvolume en weg was ie. Omstanders zag ik grijnzen en ik kon mijn gang weer gaan, aantal leuke plaatjes gemaakt, lekker gespeeld met ISO en belichting, diafragma en sluitertijden.

Even bij de harley stand van HD point Leeuwarden gestaan, niet echt zaken die me aanspraken, oké, een verbouwde nightrod hadden ze staan, die was wel geinig maar ik miste een mooie FXSTB nighttrain. You can’t have them all. Kom ik op een gegeven moment in de andere hal en neem een soort opstootje waar bij de stand van Rinket, die er een aantal hostesses rond had lopen. Zie ik toch tussen het publiek door dat er iemand op de foto wordt gezet te midden van de 4 dames, mag jij raden wie… Ja hoor!

Tinus Plotseling…

Liep ie daar weer alles te regelen en te fixen, wat een mannetje! Gezien de geile grijns die hij trok had hij de dag van zijn leven, ik wil niet weten wat ie verder met of bij die foto’s doet, Mozes kriebel, de rillingen lopen me over de rug. Jammer genoeg was ik niet in staat het hele schouwspel op tijd in beeld te krijgen, spijt me nog, die blik van die gast vergeet ik nooit meer. Nog wat verder gelopen, nog even een praatje met een boxer restaurateur gemaakt, had een erg fraaie R100S staan.

Nog even in de andere hal rondgewandeld tussen de stickers/petjes/motorkleding en andere meuk, zag ik toch een klein ongeleid projectiel langs vliegen, een ventje van een jaar of 4 á 5 die als een pijl uit de boog op een paar minibikes afstormde “Papa, dat is net wat voor mij!!” en terwijl hij toch wat wild op één van de motorfietsjes plaats nam, stootte hij de volgende om, die op zijn beurt nog twee meenam. Gevolg; een bleke vertegenwoordig en een nog wittere vader. De man van de stand nam het echter goed op en terwijl zijn collegae de boel weer rechtop zetten, loodste de man het ventje mee naar een ander speelgoed dingetje. Mijn aandacht werd intussen getrokken door een ijspeedwaybike, enorme spikes op de banden! Ik zit net in positie, mooi ingezoomd (spikes scherp, achtergrond blurry) hoor ik een bekende stem…en wéér die gebaartjes. Wat een pain in the ass die gast! Ik verwachtte elk moment Frans Bauer of doet die dat bananasplit niet meer…

Ik heb trouwens wel een vermoeden wie de verkoper van die afgetrapte fiets was.

UITGERANGEERD

Jack Spijkerman, ooit een topper qua kijkcijfers, niet de man zelf maar om de onnavolgbare satire die er altijd in zijn programma’s zat, daar wilde ik het even met u over hebben. Ik keek er indertijd erg graag naar moet ik zeggen. In Spijkertijd werd ‘De week’ natuurlijk in het begin gedaan door zwaargewichten als van Muiswinkel, Heerschop en Waas. Fantastisch was dat!! Ook zag ik uit naar Rob Kamphues die één van de heren wel eens verving. Daarna ging het roer een beetje om en werd het Kopspijkers met geweldige persiflages en types van Paul Groot en consorten, ook gaaf! De toenmalige minster van defensie blijft me nog altijd bij; “Nobody f*ckes with Frank de Grave!!”, in real life ook een karikatuur op zich natuurlijk.

Ik zie hem nog ranja met een rietje drinkend op zijn fiets met bananenzadel en franjes aan het stuur wegrijden ;-)

Maar nu zit ik toch gisteren naar RTL4 te kijken, is die Spijk op de buis met ‘wat vindt Nederland’, wat een pulpprogramma is dat zeg… Die man is toch op... Enorme rel toen hij eruit getieft werd bij de VARA omdat hij met Talpa flirtte, zat daar een tijdje in café Sport, stapte er weer uit en begon aan Koppensnellers wat ook weer flopte. In 2009 begon hij met het nieuwe programma bij RTL4. Volgens wikipedia scoorde hij de eerste uitzending meer dan een miljoen kijkers. Tja, dat verbaast me niets…

Hoezo vraagt u?

Oké, ik zal het toelichten. Mijn oma, god hebbe haar ziel, raakte de laatste jaren een beetje de weg kwijt, u kent dat wel. Even voor de goede orde, niets dan goeds over het mensje, alleen al voor haar gehaktballen zou ik een moord plegen, die staan me nog vers in mijn geheugen! Afijn, terug naar de kern. Zoals gezegd, ze was het spoor een beetje bijster. Aan de andere kant, Alzheimer krijgen heeft ook zo zijn voordelen, ik noem er een paar:

1. Je maakt elke dag nieuwe vrienden.
2. Je kunt met Pasen je eigen eieren verstoppen.
3. Je maakt elke dag nieuwe vrienden.

Het kan natuurlijk ook knap gevaarlijk zijn, denk eens aan het vergeten van eten (en dus het bederven ervan) in de koelkast, maar ook het gas niet dichtdraaien, linke soep niet waar? Wel triest om te zien natuurlijk, en voor de directe familie een ramp, het zal je eigen moeder maar zijn die je voor je ogen weer in een kind ziet veranderen nietwaar? Heel triest. Anyway, hoe kom ik daar nu op? Op een gegeven moment moest het appartement uitgeruimd worden, oma ging naar een verzorgingstehuis, daar werd voor haar gekookt en op haar gepast, het zou daar veel veiliger en prettiger voor haar zijn, dat was een feit. Wij werden als hulptroepen ingeroepen om de tent leeg te halen, met aanhangwagens, werkhandschoenen en steekwagentjes gingen we richting het huis.

Daar aangekomen werd een plan de campagne gemaakt, zeg maar wie wat zou gaan doen… Mij werd opgedragen de TV uit de wandkast te halen en dus ook de bijbehorende bekabeling los te koppelen. Ik deed de deurtjes van de zware eiken kast open en tot mijn stomme verbazing stond de TV nog aan, oma had die toch niet vergeten uit te schakelen, ze was al drie weken in het verzorgingshuis, het zal toch niet? ‘Ach ja, Alzheimer’, ging het door me heen terwijl ik glimlachend de kabels uit het contact trok. Toen gebeurde er iets geks. Ik stond met de stekker in mijn handen maar…

De TV bleef gewoon aan!!

Echt waar! Wie mij een beetje kent weet dat ik niet zo in het bovenaardse geloof, ik bedoel, Char is ook een afkorting van Charlatan naar mijn bescheiden mening, maar nu begon ik toch erg aan mezelf te twijfelen. Ik keek eens goed naar het beeldscherm en zag dat het RTL4 embleem in de linker bovenhoek luid en duidelijk zichtbaar was. Viel me wel op dat de rest van het beeld egaal grijs bleef. Wat bleek nou? Omalief had een dusdanige voorliefde voor die zender dat het embleem echt letterlijk in het scherm gebrand was, of de TV nou aan of uit stond, maakte niet uit, het bleef hardnekkig zichtbaar!

Kijk, en daarmee is het bewijs dat Spijkerman toch kijkers trekt, onomstotelijk. Die wordt alleen bekeken door patiënten man! Dat is toch niet om aan te zien, laten we nou even eerlijk blijven. Hij lacht (zelf) wel heel erg hard om de internetfilmpjes die ik een half jaar geleden al via de mail voorbij zag komen. Nu ik daar zo aan denk, dat is ook een interessant fenomeen. Denk even aan je mailbox. Krijgt u ook funmail van diverse bronnen? Sommigen zijn geweldig, anderen weer minder, dat is natuurlijk logisch. Maar er zit ook altijd iemand tussen die dezelfde spullen verstuurd, alleen dan loopt hij of zij een driekwart jaar achter, herkent u dat? Heeft u er ook zo eentje bij? Die leven in een andere tijdszone denk ik, net even achter de muziek aan…

Net als Jack!