300410

PACIFIC

Ik was een tijdje uit de roulatie, mijn rug had het even begeven. Zaterdag hadden we gevaren en zondag was een nog mooiere dag dus vrienden uitgenodigd en het bootje erin in Eernewoude. Echter na het parkeren van de boortrailer ging het mis, ik rekte voorovergebogen om een wielklem te pakken pats, daar ging een rugspier als een pianosnaar zo strak. Het voelde net of ik een trap voor mijn reet kreeg, kan me die van mijn ouweheer nog goed herinneren, het leek er erg op. Afijn, we lagen er net in en het feest moest nog beginnen, niet lullen, varen met die hap. Geen pretje zo'n opgetrokken spier kan ik u verzekeren.

Nog wel een heel gaaf ding gezien, ging ook te water daar, een DUKW, een zg. duck, een 6x6 amphiby, zo eentje waar de yanks mee aan het srand kwamen in '44:



Gaaf ding niet? Dit vond ik ook geinig:



Half uur later kwamen we hem weer tegen en zagen dezelfde hond er nog voorop staan :-D

Gisteren op uitnodiging de Berge Pacific bekeken. Een van de grootste bulkcarriërs ter wereld, als je dan op de brug staat ziet je dit:



Gaaf he? Amy N. een andere bulker werd net voor onze neus afgemeerd:



Ook zo'n huge motherf... djiez wat een fromaat man! 320 meter lang, 60 meter breed, 30 meter hoog (70 tot het topje van de mast) Volgegooid met ijzererts, nou ja, eigenlijk staalballetjes ter grote van een knikker, en dan 260.000 ton... Het lossen gaat 24/7 door en duurt 3 en een halve dag:



Hoe ze de laatste restjes eruit scheppen? Kijk, zo:



30 meter dieper, 10 meter onder de zeespiegel. Net speelgoed he? Alles is groot op dit schip, kijk een zuiger:



84cm in doorsnee, twee 4-cylinder 2 takt dieselmotoren aan boord, elk goed voor 12500PK, ze draaien slechts 45 toeren per minuut... stunning! Wat een boot!

Ik moet er even van uitpuffen...

FULL STOP

Is zelfdoding laf? Is het egoïstisch? Of getuigd het van moed... Allemaal vragen die je jezef kunt stellen. Feit is dat het triest is. Niet alleen voor de nabestaanden, ook voor de persoon die het kennelijk niet meer ziet zitten.

Ik vind dat je hier niet over mag oordelen, tenslotte is het eenieders eigen leven en hij of zei mag er zelf mee doen wat ie wil niet waar? De nabestaanden zullen er mee moeten dealen, niemand kan dit voorkomen.

Jammer dat het zo moet gaan...

ROKJES

Gisteren kwamen als ode aan Martin Bril, de columnist, zo'n dertig vrouwen in korte rokjes, samen in het centrum van Amsterdam. Bril had hier een bepaalde filisofie over. Het viel hem op dat op een gegeven moment in het voorjaar, de vrouwen ineens rokjes dragen, dit als aankondiging van beter weer. Ze spreken dat niet met elkaar af maar het is een vergelijkbare natuurlijke move als de paddentrek of het plotsklaps ontspruiten van de eerste lentebloemen.


De natuur dus!

En wat hou ook in van de natuur mensen. Net als Martin ben ik ook een liefhebber van het voorjaar! Oké, ik ben het met u eens, niet iedereen staat goed in een rokje, er zijn uitzonderingen maar daarover wil ik nu niet uitwijden (om even een beeld in uw hoofd te creëren)

Martin is dood, lang leven Martin!!

STEFAN

Een tijdje geleden kwam er een hoogvlieger, Stefan genaamd, op bezoek op de toren. U kent dat waarschijnlijk wel, de stichting hoogvliegers? Zo niet, check dan www.stichtinghoogvliegers.nl


Stefan op bezoek

Stefan was al een tijd ziek en leed aan A.M.L. een vorm van Leukemie. U merkt dat ik schrijf in de verleden tijd, Stefan is 15 April jl. overleden. Wat toch een vreselijke ziekte is dat. Alle sterkte en respect voor zijn familie en vrienden die deze verschrikking moeten zien te verwerken.

Zet me toch aan het denken. Ik bedoel, ik klaag wel eens hier of daar over maar waar gaat het nou eigenlijk om... Carpe diëm!

R.I.P. Stefan! Topper...

HANGEN

Wat is dat toch met mensen die met een aanhanger rijden... Ik doel op die prutsers met een zelfbouwding, zo'n klein schoenendoosje en daarmee naar de vuilnisbelt op zaterdagmiddag, dat genre. Hoe groter de aanhangers trouwens worden, des te professioneler wordt er mee omgegaan. Die kleintjes zijn dus het ergste...


Brooddtrommel

Vanmiddag ook weer zo'n Flippo, een zelfgefabriceerd kenteken er op (hoe vaak moet er nog gezegd worden dat je dan in overtreding bent) en dan vlak voordat je rechtsaf de inrit van de stort inslaat, nog even naar links want mind you, we rijden wel met een enorme combinatie natuurlijk... Djiezzz.

Nee, dan heb ik respect voor die jongens die met een molenstel kaarsrecht achteruit rijden vervolgens een bocht nemen en het apparaat keurig voor een dock zetten, gisteravond zag ik een chauffeur van Bulstra dit kunstje nog uithalen hier op het industrieterrein. Petje af!

Vriend van me, ook beroepschaffeur, kan dat ook. Grote klasse! Ikzelf heb heel even aan het chauffeurswereldje geroken en mijn C/E rijbewijs gehaald compleet met het CCV-B diploma, ik dacht jaren geleden ook die richting uit te gaan qua werk. Het lot besliste anders, maar het respect voor de truckers heb ik nog altijd.

Toch komt het lessen van destijds nog wel eens van pas, tegenwoordig trekken wij met een caravan van 1600 kilo en ik kan u verzekeren dat die er wel in weegt. Het manouvreren met die dingen is dan een peuleschil vergeleken met die grote jongens. Ik kan me het lessen nog goed herinneren. Ik reed bij Ooosterveld, een begrip in Groningen stad. Luuk, de mede-eigenaar van het bedrijf, bracht mij het één en ander bij op dat gebied. Dat een mens het beste leert van zijn eigen fouten kwam goed over toen ik eens een zware aanhanger uit de vangmuil liet vallen terwijl het pootje al ingedraaid was...

Tsja...

Gelukkig was Luuk toen nog binnen en kon ik (uit alle macht) de aanhanger op het pootje krijgen. Toen hij uiteindelijk met zijn onafscheidelijke koffiebekertje in de hand naast me stond, keek hij me aan en zei op rustige toon; "Hest ut warm jong?"

Volgens mij wist ie het.

AS

Ik zeg, dat mag vaker gebeuren, zo'n vulkaanuitbarsting. Vanavond even geen dienst em morgen op stand-by, dat zijn twee dagen in de knip! Kijk, zo ziet de lucht eruit als er veel vervuiling in zit:



Practig nietwaar? Dat idee krijgt de bemanning van KLM867 in 1989 vast niet bij het zien van die lucht, laat staan bij het ruiken er van. Weet u het nog? Deze machine, de Foxtrot-Charley, kwam boven Alaska in een aswolk van Mount Redoubt terecht. De Nederlandse bemanning zal de signalen van o.a. sulfurreuk herkent hebben omdat dit nu in de instructies wordt vermeld. Ze wilden dus met vol vermogen uit de wolk klimmen. Echter vielen binnen een minuut na deze beslissing alle vier de motoren uit.

Ze verloren twee mijl en kwamen uit binnen 6000 voet van de Talkeetna Mountais. Uiteindelijk liet de as weer los door de koude lucht en de herhaalde herstart pogingen, waardoor alle motoren weer gingen draaien. Het vliegtuig moest zonder zicht landen omdat de ruiten gestraalt waren waren door het as. De schade aan het toen nog gloednieuwe toestel bedroeg $80 miljoen dollar. O.a. alle motoren, electrische systemen en andere vluchtsystemen moesten vervangen worden.

Zo zie je maar weer dat wij als mensen weinig te vertellen hebben. Nature rocks!

KLEVEN

Volgens het KLPD is bumperkleven de grootste ergenis van de weggebruikers, dat blijkt uit de top-10 van ergernissen die ze elke 2 jaar maken. Ik kan er elke dag wel eentje maken...

Ik moet wel toegeven, bumperklevers zijn inderdaad irritant, ik heb ze ook wel eens voor me... Misschien is dit een idee?



Oké, ik weet het, verdraagzaamheid, hou je rustig in het verkeer Gert, het is geen spelletje, allemal waar, maar zodra ik op de weg zit zijn er toch weer die irritaties die steeds terug komen. Ik heb ook een lijstje, niet in volgorde van belangrijkheid, ik vind ze allemaal 'zum kotzen':

Inhalen als het niet kan maar toch ertuussen persen (eergisteren nog)
Zitten te maffen als je voor een stoplicht staat (en ik ben de 2de)
Geen richtingaanwijzers gebruiken (geldt ook voor fietsers, lamzakken)
Pipo's die doorrijden over zebra's
Onnodig links rijden (waarom...)
Rijden in lelijke auto's (dáár zouden ze eens een wet voor moeten maken!)

Mocht u dus weer een melding van een spookrijder krijgen, geen nood, ik ben het maar op de rechterbaan. Kun je lekker doorrijden tenminste ;-)

VEER

Zo, het brandweerweekend is weer achter de rug, we hebben het eiland weer verlaten. Ingrid had een appartementje gehuurd zodat we mooi samen konden zijn, vrijdagmiddag heen, ik zaterdag naar het veld en zondagavond weer retour huis. Vrijdag heel lekker weer, wel een beetje nippy maar uit de wind heel goed te doen, kennelijk riep het op tot slaap want op de boot begon het al, kijk:



Maar ook op het eiland was niet iedereen scherp:



Altijd lekker, met een vleugje perzik maar oh zo slecht voor de lijn:



Ach, die bakkers moeten ook leven dus what the heck. Zaterdag dus actief op het veld geweest maar dat heeft u gisteren kunnen lezen niet waar? Zondag was het zwaarbewolkt en waaide het hard. En dan heb je het als vliegeraar zwaar, helemaal als je tegen de wind in doet. Hier NOT the kiterunner:



Oh ja, zou ik bijna vergeten, de matrassen in het appartement... U en ik weten dat je versgoed kunt herkennen aan een houdbaarheidsdatum, of liever gezegd, een uiterste verkoopdatum, dit alles om het simpele feit dat dingen met de tijd slechter worden niet waar? Kan dat ook niet met matrassen geregeld worden? Ik moet daar toch eens mee naar 'het beste idee van nederland', laten we eerlijk zijn, het is toch niet best gesteld met een gemiddeld hotelbed... Er staken nog net geen schroefveren in mijn r##t maar verder was het nait best.

Oplossing: De softside (wie dat ook uitgevonden heeft moeten ze onmiddelijk tegen een muur zetten) er onderuit getrokken, matrassen op de grond en ons eigen opdekmatrassie eroverheen. Beetje jammer dat ik weer eigenwijs was en niet niet nodig vond om ons eigen dekbed mee te nemen, volgende keer zal ik beter naar je luisteren schat.

Gevolg: nacht-1 twee uur slaap...

BLAUW

Jajaja, ik ben er nog, rustig maar. Was ff druk de afgelopen dagen, ik zit momenteel weer op Amaland voor de jaarlijkse brandweeroefeningen en er kwam dit jaar een dimensie bij, of eigenlijk 3. We moeten als zittende assistent havenmeesters:

1. BHV (incl. AED traing)
2. ASO brevetverlenging
3. Omgaan met het nieuwe blusvoertuig

Genoeg te leren dus. Die BHV ellende hadden we natuurlijk al gedaan een paar weken geleden, dus dat was klaar. Op het programma stonden nog de ASO (Aeronautical Station Operator) brevetverlenging en de training inzet en omgang nieuwe blusvoertuig. Kijk dit is hem:



Ik had eerst wat bedenkingen over het apparaat maar ik moet zeggen, nu ik hem wat beter ken is het toch wel een topper, een straal AFFF komt eruit, geweldig! De worplengte is stukken beter dan die van de landcruiser en dat is immers waar het om gaat?

Oké, er moeten nog wat verbeterpunten worden uitgevoerd (lekke uitlaat en geloof me, dat hakt erin met het V8 benzineblok wat erin ligt, sirene heb je niet nodig) en hier en daar wat rubbers, o.a. in het bluspistool en de vulopening. Maar voor de rest, niets dan respect voor deze bejaarde rover:



Your's truly at the pipe:



En na afloop nog even vullen en flushen, alle AFFF schuim moet uit de leidingen na inzet voertuig, die spul is schadelijk als het te lang in de leidingen blijft zitten:





Oh ja, over blauwe zwaailichten gesproken, deze zag ik bij de paraclub:



Afijn, wij gaan zo even ontbijten in de zon en dan hebben we de hele zondag nog op dit geweldige eiland! Tot de volgende!

MUNTJE

Zo, ik heb ze overleefd. 7 vroege diensten met één vrije dag ertussen, ik denk dat dit de langste sessie vroege diensten ever is, voor mij dan. Je hebt gasten die alleen maar vroege diensten lopen maar in principe heb ik het na 2 wel weer gehad, 3 max. Nu dus 7, djiezzz. Afijn, ik leef nog en daar gaat het om nietwaar? Diep respect voor bakkers en andere vroege vogels, hoe die mensen dat kunnen, ik heb echt geen idee.

Gisteren als afsluiter van de feestdagen (...) met de familie gaan bowlen, ook wel leuk om te doen, ik had nog het hoogst aantal punten ook en won gewoon een prijs! Ach ja, als Al Bundy het al kan. Toen we echter naar huis terug reden zagen we enorme rookwolken, paasvuur natuurlijk, wereldberoemd in drenthe en directe omgeving. Hele volksstammen verdringen zich om het vuur om s'avonds tot grote afschuw van de moeders de kleding in de wasmand te gooien, met de bekende lucht van een uur in de wind.

Op onze weg ernaartoe liep het niet allemaal vlekkeloos. Ik stak de bus achteruit de ingang van een weiland in en dacht nog in een splitsecond ‘nietdevoorwielenvandestenelatenrollen’ toch doen natuurlijk, ah, kan wel. Het gevolg was dat de 5 familieleden moesten uitstappen om te duwen, nog een mazzel dat het linkervoorwiel doorslipte en niet de rechter (waar ze allemaal stonden) want Ingrid tot de haargrens in de modder, dat wil ik niet meemaken. U vraagt zich af waarom ik niet hielp duwen en achter het stuur bleef zitten?

Er moet toch eentje het overzicht houden? ;-)

Vanmorgen moest iedereen echter weer naar het werk dan wel naar school dus ik had gisteren al aangeboden de wekelijkse boodschappen alleen te doen. “Kun je dat wel?” vroeg Ingrid, inderdaad, dat was wel al even geleden. Normaliter doen we het samen, Ingrid is een soort wandelende computer om boodschappengebied en kruist van hot naar her door de winkels om de handel bij elkaar te garen, ik sta haar bij en grijp ook de nodige zaken en geloof me dat die gasten heel wat omzetten dus we halen altijd voor een weeshuis aan meuk op. Ik kreeg een boodschappenbriefje in de handen gedrukt gisteravond met nog wat verbale aanwijzingen, "denk eraan dat je HALFvolle melk neemt, en niet die roze kokosbrood, die is niet lekker". "Oh ja, en denk ook even aan de lege flessen en niet dat lichtblauwe mondwater, die haat je".

Klopt!

Ik kon er in het schemerlicht natuurlijk geen reet van lezen met die blinde ogen van me, ik denk, ach, het zal wel loslopen, ik zie het morgenvroeg wel, it ain’t rocketscience. Vanmorgen de kratten in de bus gebonjoured en op pad, eerst naar de Lidl. Karretje pakken, f*** wat moet daar in, dat doet Ingrid altijd, die heeft dat standaard bij zich. Hindernis #1 dus, in een verloren hoekje van de beurs nog een eurootje gevonden, erin en naar binnen. Ging redelijk soepel moet ik zeggen, ik denk dat mocht het ooit zover komen en ik moet acteren in 'WETTEN DAS?' ik best geblinddoekt door de LIDL kom. In een minuut of 15 had ik alle zut in het karretje. Op weg naar de Appie!

Daar aangekomen weer naar de karretjes, ik diezelfde euro erin, stuk! Hij deed het niet, ik kreeg hem niet dicht! Hmmm, daar kwam een mevrouw aan, ik keek haar aan en vroeg of ze mij het karretje wilde geven in ruil voor mijn euro. Nee, dat niet, ze had een eigen muntje.

Blast!!

Ik mijn euro in een andere kar, ook naar de kl… dat KAN toch niet? Ik toch maar eens goed kijken (ja, ik had de leesbril mee) moest er toch 50 cent in dit takke wagentje zeg? Ik uit armoede maar naar binnen richting de infobalie waar ik moest wachten. Een redelijk corpulente dame om gele crocks (hoera, de zomer komt eraan!) kwam aanzetten. Ik vroeg haar of ik mijn euro mocht wisselen voor 2 van 50 cent. “Is het voor een karretje?" Ja, dat wel. “Kijk, dan heb ik dit voor u".



Ik loop dus nu ook met zo’n kl#temuntje aan mijn sleutelbos...

EITJE

En, al uitgegeten qua eieren? Een oom van me presteerde het een keer om tijdens de pasen 13 stuks te eten... 13! Daar krijg je toch knap last van lijkt mij.



Een dan niet te vergeten Paul Newman in 'cool hand Luke', 50 stuks als weddenschap in de gevangenis. Toen ie uiteindelijk bijna dood de eindstreep had gehaald en verdwaasd naar het plafond staarde, vroeg zijn maatje hem waarom hij in godesnaam 50 had genomen en bv. niet 25? "It seemeed like a nice round numer" bracht hij met een lichte grijns op het gezicht uit.

Nee, een eitje is heerlijk naar mijn mening, maar 2 max. Zo at ik een keer in chauffeurscafé 'lichtmis' net noord van Zwolle, ik reed in die dagen nog regelmatig tussen Eelde en Maastricht heen en weer en had honger. Ik besloot een pitsstop te maken bij dit chauffeurscafé. Binnengekomen viel me gelijk het grand-café achtige uiterlijk op, een bar maar ook een complete stamtafel in het midden, de breedgeschouderde heren in hun houthakkerhemden aan grote borden met vet voedsel eromheen...

Ik bekeek de kaart toen ik was gaan zitten. Strak naast me zat een kerel met een enorme snor die me vriendelijk aankeek en zei "Woar riest tou veur?" uit s'mans tongval maakte ik op dat ik hier met een oost-groninger te doen had. Ik legde hem uit dst ik wel veel reed maar niet beroepsmatig. Hij knikte goedkeurend en grijnsde, "Begun d'r ook moar nait an".

Intussen kwam de ober naast me staan en vroeg wat ik wilde. Ik bestelde een 'uitsmijter lichtmis', ik had toen nog niet het wildste vermoeden wat me te wachten stond. Intussen bleef Jo (ik nam aan dat ie zo heette, iedereen riep hem met die naam aan, kan ook zijn dat het gewoon een soort asanroep was, zo van jo, of hallo, hé! Zoals ik zie, Jo liep af en aan met de spullen om de hongerige chauffeursmagen tevreden te stemmen, toen hij op een gegeven moment iets teveel hooi op de vork nam en onder een luid gerinkel en geklapper een vol bord met bami/sateh liet vallen. Het geluid in de rokerige ruimte verstomde en iedereen keek naar de crashsight. Het bleef een seconde of 10 doodstil totdat mijn buurman opmerkte "Kest hier wel van de grond eetn'" "Ja", zei een ander ertegenover, "Als je het los kan trekken tenminste"!

De hele tent bulderde van het lachen...

Daar kwam Jo met mijn uitsmijter aangetorst. Ja, echt getorst. Maar lieft 5 dooiers keken me aan en begrijp me goed, ik ben niet snel onder de indruk van een vol bord maar dit was echt allerbenauwdst.


dit, maar dan groter...

Een beste smak huzarenslade erbij, een kwart van het eierenvijftal met spek eronder, een kwart ham, een kwart kaas en een kwart rosbief. aan de andere kant wat verdwaalde rauwkost, het moet natuurlijk niet te gezond worden, en dat alles drijvende op een laagje wat heel veel weg had van EP40 olie (extreme pressure gear oil).

Ik heb het hele weekend lopen boeren.

KERMIS

Hier in het dorp staat de voorjaarskermis. Is dat nog van deze tijd? Mèn...! Ook geweldig om rond te lopen en alleen maar te observeren. De kermis, in het zuiden van het land een standaard gebeuren om bevlekt te ontvangen. En inderdaad, als je eens rond kijk dan zie je toch een bepaald publiek wat hier op af komt. Met name de dames die je ziet maken een wat sletterige indruk, beetje de typjes die met hun rug tegen de achterkant van de oliebollenkraam worden gedrukt als u begrijpt wat ik bedoel.

Ik hoef het beeld niet verder uit te werken denk ik zo?

Visueel ingesteld zeker? ;-) Tja, ik kom van origine uit Eelde en zoals ik al eerder verhaalde, daar heb je 2 jaarlijks terugkerende rituelen, het bloemencorso en de jaarmarkt. Voor de plaatselijke huwelijken en relaties altijd een spannende tijd, ze komen dan toch hier en daar weer onder druk te staan. Ik heb het tentzeil van de feesttent ook wel eens bol zien staan, van buiten naar binnen welte verstaan. In het leger zou de KMAR de omschrijving 'maakte bewegingen als zijnde gehuwd' gebruiken, met dien verstande dat het dan wel met een ander zijn ega zou zijn...

Ach, je eet ook niet elke dag bloemkool niet waar?

Ook geweldig om naar het wagenpark van de kermisexploitanten te kijken, een BMW 7-serie met 4 ton op de klok, een mercedes S-klasse voor de tabbert tandemasser van 8 meter, het ene stereotype beeld na de andere valt op je netvlies.

Ik stond op afstand en knipte het volgende plaatje:



Er valt van alles te zien.

1. die gast met dat petje en de broek op zijn hakken, lekker kapseltje ook!
2. het meisje met het kaartje, kijkt ze bewonderend op angstig?
3. het meisje links, wat checked ze, het merk unterhose van die gast?

Kijk zelf maar...

WHISKEY

Je hoort het eigenlijk niet meer, goeie 1 april grappen. Eentje die mij altijd bij zal blijven was die van een assistent havenmeester hier op Eelde. We hebben het over de jaren tachtig, de luchthaven had toen een wat kneuteriger nivo van hedentendage en de tax-free shop bestond toen uit een kast...

Ja, echt waar.

Een kast met allerlei zut erin. U moet dan denken aan rookwaar, drank en al dat soort handel. Nu had een assistent havenmeester bedacht dat de tax-free shop uitverkoop hield omdat de whiskey over datum dreigde te raken (...) en hij verspreidde een x-aantal pamfletten over het veld bij de diverse bedrijven om hier aandacht voor te vragen.

'Aanstaande woensdag uitverkoop, 50% korting op de inkoopsprijs'. Wie stonder er vooran? Jawel, de heren vlieginstructeurs van de Rijksluchtvaartschool, die arme kerels hadden het natuurlijk ook al zo slecht qua inkomen? Wat had ik graag die koppen gezien toen Martin de deur opende en er een levensgrote 1 op was geplakt aan de binnenzijde.

Ziek dat ze waren ;-)

Of die keer dat ik op Schiphol zat en er paniek ontstond en iedereen op de afdeling werd gesommeerd om alle erotisch getinte plaatjes op te ruimen, dhr. Sneevliet van verkeer en waterstaat afd. sexuele intimidatie, had dat bevolen middels een brief, navraag leerde dat de man en zijn afdeling ook echt bestonden. De pleures brak uit zogezegd. Alles opgeruimd (Patricia Paay, levensgroot op de deur van het kantoor moest er ook aan geloven) en dan de volgende dag ontdekken dat er een levensgrote 1 op het raam was geplakt met daaronder 'groetjes van de dameskegelclub'.

Lamzak van een kantoor naast dat van ons had het opgezet!

Het jaar erop was ie zelf de sigaar trouwens, toen hadden wij geregeld dat hij menesen van Hughes aviation van de gate moest halen omdat ze zogenaamd kwamen praten over de torensimulator (waar hij in zat qua projectgroep) alles klopte, de namen op de passagierslijst, de aankomsttijd (0510 lokaal) en de gate. Wie zat er die morgen in zijn nette pak op kantoor? Ja hoor, het was gelukt. Hij zei niets en keek net of het heel normaal was. Pas toen de eerste bak koffie achter de kiezen was verdwenen stond hij op, draaide zich in de deuropening om (iedereen keek hem na) trok zijn snor wat scheef en kreeg hij een voorzichtige grijns op zijn gezicht en zei heel zachtjes:

"Klootzakken..."