Dat zal hem leren!
Niet dat halfzachte gelul, mooie waarschuwing voor de rest van het land dat ze met hun jatten van een ander zijn spullen af moet blijven. Klaar! One shot, one kill. Sjeez Gert, wat klink je hardvochtig. Klopt, wat een bullshit man, net als die leipo in ’t Zandt die daar de hele tent platbrandde, als je zo’n vent pakt gelijk standrecht uitvoeren, is die kerel nou helemaal van de pot gerukt? Actie!!
Over actie gesproken, ik moest ook nog even aan de bak vandaag. Wel een beetje schaamrood op de kaken, tja, of ik het nou moet vertellen, ik weet het niet…
Wel?
Nou, vooruit dan. Ik was vandaag van plan om wat plaatjes te schieten in en om Groningen en ging een uurtje eerder richting het oosten, ik moest aansluitend werken en zou dan mooi een eindje op weg zijn. Het was prachtig blauw en ik baalde stiekem dat ik vandaag niet was gaan vliegen, ik had nota bene een kist gereserveerd, dammit! Anyway, ik was bij Westpoort, het nieuwe bedrijventerrein west van de stad Groningen, eigenlijk pal west van Hoogkerk. Aan de noordzijde van het terrein is een prachtige nieuwe dubbele beweegbare brug gebouwd waar ik persoonlijk al een naam voor had bedacht, ‘de tweeling’ vind ik wel toepasselijk:
Mooi hè, zo met die strakblauwe lucht, was het maar zomer man! Nog even gespeeld met de manual focus van de D90:
Afijn, op een gegeven moment ga ik op de hurken om een shot lag bij de grond te maken, ik hoor een onheilspellend gekraak, ik bedenk me in een split-second dat ik NIET op een ijsplaat sta maar voel wel onmiddelijk dat mijn naad koud wordt. Heel koud.
Uit het broekkie gescheurd dus…
K#dt! Zo Raimond, ben je niet meer de enige ;-) Tja, gelijk een sein om de schranspartijen maar weer eens op een laag pitje te zetten, het loopt letterlijk de spuigaten uit met dat gevreet. Afijn, ik de auto in en gelijk crisismanagement. Zo kon ik niet naar het werk natuurlijk. Ik denk, waar haal je snel en goedkoop een broekkie? Jawel, Clemens en August Brenninkmeijer.
C&A dus ;-)
Ik als de weerlicht naar het zuuderdaip, bussie geparkt en met gezwinde spoed naar de Herestraat. De tijd liep al aardig door dus ik moest snel handelen. Ik kijk om me heen, alleen maar kindermeuk en dameskleding. Ik zie een bord naast de roltrap, heren 1ste etage. Met twee treden tegelijk de roltrap op, en scannen, waar ligt de jeans eikel!! Dáár! Ik er heen, ik zie alleen maar van die standaard blauwe (te nieuwe) jeans, hmmm €20,- niet gek… Nee, te gewoon. In het rek liggen de betere uitvoeringen, snel de maat gepakt, 36-36. Pashokje, WAAR IS HIER EEN FREAKING PASHOKJE!! Ik op dringende maar ingehouden toon aan een medewerker gevraagd die verveeld een stapel jassen aan het prijzen is. “Linkerhoek meneer”… Snel erheen, broekkie aan, te klein, BLAST! Terug, tikje groter gepakt (ja, ik weet het) maar lengtemaat 36 is niet te vinden. Hmmm, tijd? 20 voor 12. Dan maar een 34, het is niet anders. Tijd voor de paskamer? Op. Die uit het rek gegrist en afgerekend bij die uit de dood herrezen kassagast. Gáán met die banaan. Ik ren (en bedenk me gelijk dat ze kunnen denken dat ik iets jat) naar de roltrap. DE VERKEERDE, DEZE GAAT NAAR BOVEN L#L!! Om gerend, naar beneden en terug naar de auto, als de bliksem de stad uit en 3 minuten vóór aflos de WC op het werk ingeschoten om de handel te wisselen. Fok, voelt wat koud om de enkeltjes. Niet snugfit dus:
Tja, dan maar angstvallig onder de desk met de beentjes, met een beetje mazzel zien ze het niet, zo lang ik sta zeker niet. Fout... “Nieuwe broek Gert?” zijn de eerste woorden van een grijnzende collega. Hoe weten die gasten dat...
“Kijk eikel, maatstickertje zit nog op de pijp”.
Sjiek is mich dat!
BeantwoordenVerwijderenMaar uuh, die architect van "de tweeling" moet haast een fan zijn van de start super G afdaling skiën vrouwen(synchroon) of heeft een bepaalde voorkeur bij standjes...
ciao Marco