Zoals gezegd, het was een te lastige uitvoering en ook een tikje te hoog, dit exemplaar. Zat een zwaar bekraste glasplaat bij die we hebben vervangen voor een nieuwere iets kleiner gesneden uitvoering. Afijn, we kwamen er niet uit en hadden de hoop al een beetje opgegeven en zoals dat zo vaak gaat, als je niet meer zoekt zie je het ineens, net als vroeger bij het met LEGO spelen. Vanmiddag reden we langs Pronto-wonen en daar stond ie, mooi laag, niet te breed en hoogglans zwart glas met een RVS frame. Straight-forward qua montage, 4 inbus boutjes, 4 ringen en een sleuteltje.
Toch een gebruiksaanwijzing bijvoegen hè?
Sleuteltje viel me 100% mee trouwens, ben van die zelfbouwprojecten minder gewend. Herkent u dit plaatje?
IKEA, juist! En dan zo’n PBS ding erbij. PBS? Pis Bakken Staal! Drie keer aanzetten en je denkt, sjeez, wat gaat dat makkelijk, het draad zal toch niet doldraaien? Nee hoor, het sleuteltje draait door terwijl de kop blijft staan, gelijk een warme spaghettisliert na 8 minuten koken...
Geen Kruppstahl® dus.
Ik vraag me dan gelijk af of er überhaupt mensen zijn die deze handleiding lezen, ik bedoel, 4 boutjes, 4 ringen en een sleuteltje, it ain’t rocketscience. Toch vast mensen die de verpakking openmaken en denken OMG! Hoe moet ik hier mee aan...
Okee, je wordt niet bedreven van het niets doen, ik heb ook heel wat verkloot voor ik er wat vaardiger in werd (en nog gaat het wel eens mis), geloof me. Op de technische school leerde ik de gereedschappen gebruiken en vooral welke niet. De schroevendraaier, de hoer van de gereedschapkist zoals de leraar motorvoertuigentechniek altijd zei, voor alles te gebruiken zoals; breekijzer, kraspen, beitel, doorslag, buigijzer, wig, deuropener, smeervetlepel en verfroerstok.
...en ik heb er zelfs een vliegtuigmonteur kip mee zien eten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten