AIRBORNE!

Gisteren eindelijk weer gevlogen, elke winter weer een crime om doorheen te komen. U moet weten dat er elke 3 maanden minimaal een uur gevlogen moet worden, doe je dat niet dan ben je aan de beurt. Je moet dan met een instructeur omhoog om te laten zien dat je het nog in de vingers hebt, op zich geen probleem maar het kost geld. Veel geld.

€2.50 per minuut.

Dus… Maar goed, zoals gezegd, daar ontkwam ik aan want het weer was redelijk, wel wat blauw maar ik zag hier en daar een sprankje door de wolken heen en besloot mijn pa te bellen, de man is altijd wel in voor een ritje. Dik half uur later stond ik op het veld, weertje gehaald, notams (dat zijn waarschuwingen over bijzonderheden op vlieggebied zoals actieve schietgebieden, navigatiehulpmiddelen die onverhoopt uitgevallen zijn en of er toevallig een kraan voor de baan neergezet is, dat soort zaken) uit de machine grtrokken, snel een rekensommetje gemaakt aangaande de gewichten van de kist (mass & balance) en toen naar de vliegclub.

Ik had geluk, de kist stond achteraan. Damn!! Dus 4 kisten eruit getrokken en de walk around gedaan (dat is een visuele inspectie of aan onverlaat die nacht stiekem de propeller heeft verwijderd, ik noem maar een zijstraat). De oude Piper opgestart en naar de pomp, men was natuurlijk ‘vergeten’ te tanken, the story of my life (clubregel, de vlieger zorgt bij het stallen van het vliegtuig dat er voldoende brandstof in zit).

Eindelijk klaar voor vertrek. Collega Danny op de toren dus gaan met die banaan. Holding intersection (kruising van de beide banen) 05 en airborne! Voelt gelijk weer als het liggen in een heet ligbad. Kijk, het potjewolder meer is nog niet helemaal te beschaatsen, tenzij je hele hoge noren hebt:


Eelderwolde ‘waterwijk’ (achter Siesling), lanzaam maar zeker krijgt het vorm:


Martiniziekenhuis, wat een allejezus lange nieuwbouw is dat:



De apenrots, het geweldige gebouw (vind ik dan) van de gasunie:



De suikerunie Groningen verdwijnt gestaag, over een paar maanden is het verleden tijd. Mijn opa, die hier hoofdkassier was 40 jaar lang, hoeft dit trieste beeld niet te zien gelukkig. Allemaal te danken aan Europa en de evt. concurrentievervalsing, en top werkende fabriek met tig man personeel ter ziele. Triest:



Hoofdstation Grunnen, het wordt al een echte stad als je die hoogbouw zo ziet:


De westerhaven met o.a. de mediamarkt, onvoorstelbaar dt dit vroeger allemaal water was.Gigantisch dak op het winkelcentrum, je zou er vanaf kunnen skiën:


Groningen Rijksuniversiteitscomplex noord van de stad. Futuristische bouwstijl, ook maar een keertje bekijken vanaf de grond:


Nog even een takje naar het westen, Zoutkamp, Heiploeg transportbedrijf, hier verwerken ze de garnalen:


En nog een verlaten boerderij in de Groninger steppe:


De Walfridusbrug over het van Starkenborgkanaal:


Zo, dat was het eerst even weer. Hopelijk is er volgende keer wat meer zonlicht en een heldere hemel maar goed, you can’t have it all. Tot de volgende!