ZWETEN

Was in de winter de sneeuwschuif mijn grote vriend (de eerste 2 dagen), in het voorjaar slash zomer slash herfst is de schoffel dat beslist niet! Hoe dat komt? Luiheid hoor ik u denken. Nee live mensen, driewerf nee!! Ik ben blasé op dat gebied. Geertje S. werd zo op de MAVO bestempeld, ik kreeg het tijdens de corsoperiode. Blasé, een mooi woord, ‘imuun geworden door teveel genieten’ aldus de dikke van Dale.

Ik zal het uitleggen. Ik was in tijdens mijn adolescente jaren fanatiek bloemencorsowagenmedewerker (scrabble, eat your heart out). Niet dat ik zoveel met bloemen had, nee, ik was meer van het lassen, slijpen en buigen, de bouw van het frame als het ware. Dit begint in Eelde en omstreken al rond de maand februari met het uitzoeken van de tekeningen, de bouw begint zo rond april/mei. Kijk, nog met snor en hoofdhaar... snik:



Dan worden de bollen gepoot (elke wijk teelt haar eigen dahlia’s) en in september is dan altijd het corso. Daarna breekt men de wagen af voor opslag, de bloemen worden nog een tijdje geoogst voor andere corso in den lande en in oktober gaan de bollen de grond weer uit voor de winteropslag in een speciaal gebouwde schuur. Lees de eerste zin nog even opnieuw...

Gedaan?

Oke, dahliaplanten moeten geschoffeld worden. Voel je hem? Ik nog steeds kan ik u verzekeren. Zo rond september hadden we bergen medewerkers:



Trouwens wel één der gezelligste periodes, deze foto. Het bier vloeide rijkelijk en de hapjes waren er, iedereen hielp mee. Niet in mei/juni/juli/augustus op zaterdagmorgen half-9 in een druilregen kan ik u verzekeren, vaak stonden we er met 3 man. Hooguit 4. Nu snapt u mijn afkeer van het tuinieren een beetje hoop ik.

Afijn, in Lelystad kreeg ik voor het eerst een eigen tuin, jammer dat ik er geen foto’s van heb, de papavers groeiden wel anderhalve meter hoog, de hele achtertuin stond er vol mee, er schijnen mensen in verdwenen te zijn die nooit meer zijn teruggekeerd. Totdat de buren aan de deur kwamen. “Buurman, uw papavers worden wel erg hoog”. Ik stelde ze gerust en verzekerde dat het geen enkel probleem was dat zei ze af knipten. Nee, DAT was niet de bedoeling, of ik het zelf even wilde doen.

Tijd om te verhuizen dus...

Toen naar Paterswolde, het huis van Ab en Mien, een inmense tuin en ook hier begon het onschuldig:



Maar ja, als je dan een tijdje niks doet dan gaat het hard:



Ik had de round-up toen nog niet ontdekt. Geweldig spul die onkruidverdelger, helaas sterk verdund tegenwoordig, we moeten wel natuurvriendelijk zijn hè? Zeg nou zelf, als iets vriendelijk is dan is het dit wel:



Maar goed, tegenwoordig ben ik wat netter, Ingrid heeft wat dat betreft een goede invloed op me. Nu mag onze tuin ook eigenlijk geen naam hebben, achter is een miniem stukje gras (ga ik ook weghalen, die hond laat er toch geen spaan van heel, en voor hebben we een stukje van 4 bij 2 wat gewied moet worden. Heb ik net gedaan zeg?

Het eerste zweet is er al weer uit...