KALF

Op nu.nl las ik dat in Montfoort agenten bekogeld zijn met stukgeslagen stoeptegels door opgeschoten jeugd. Dat je dat durft!!! Ik snap dat echt niet. Wat ik me dan afvraag, wat moet je nou met die gasten als je ze pakt… Gaat dat net zo als met die kinderen die hier in de buurt stukken karton (of proppen papier, daar wil ik af zijn) van een viaduct over de snelweg naar beneden gooiden op langsrazend verkeer? Toen de kiddo’s in de kraag gevat werden en bij hun huis werden afgeleverd snapten de ouders niet waar nou al die ophef voor nodig was, het was immers maar een onschuldige prop papier?

Trap die ouders voor hun reet!

Zo is het, en niet anders. Ik las op diezelfde site dat er nogal wat ophef was geweest bij nachtelijke controles op en langs het spoor. Ook zoiets, betaal voor je kaartje man!! Moet en doe ik ook. Oké, ik geef toe dat ik ook wel eens een klein stukje zwart heb gereden. Tijdens de carnaval in den Bosch, moesten we van het hotel met een boemel naar de stad, we knepen hem als een oude dief, we waren immers nog nuchter als kalveren, kleine desillusie dat we er op het hoofdstation achterkwamen dat alle locale ritten vrij waren tijdens de carnaval ;-)

Doet me denken aan die keer dat ik met een vriend (laat ik hem Q noemen) van me meereed op de trein, de man is machinist en hij vertelde me dat ie er wel eens een zwartrijder uit had gezet, tussen Winschoten en Nieuweschans wel te verstaan. De man, een germaan, was een beetje lastig en nadat er meerdere passagiers kwamen klagen, zette Q de trein stil (U moet weten dat er op die lijnen geen conducteur is, de machinist moet alles zelf doen).



Het uitzicht van Q’s kantoor

Hij begaf zich naar de coupé waar de lastpost zich bevond en vroeg naar zijn kaartje. Die bleek hij niet te bezitten, hij had niet gesnapt hoe de kaartjesautomaat werkte maar moest toch verder en was maar gewoon ingestapt. Toen hij meerder malen een grote mond opzette besloot Q. tot zwaardere maatregelen over te gaan en gelastte de man uit te stappen. "Aber herr Locführer, so etwas gibtst doch nicht, ich trage nur einen sommerjacke und es ist sehr kalt", klaagde de man. "Dat hast eem eerder motn’bedenkn’ mienjong", bracht Q rustig uit en opende de deur. Daar stond onze duitse vriend in de sneeuw in een zomerjas in the middle of nowhere.

Zo zal zijn opa zich in Rusland ook hebben gevoeld een jaar of 60 geleden…

Toen Q een x-aantal uren later op het station in Groningen kwam om daar zijn welverdiende pauze te houden, werd hij aangesproken door een collega die ook uit oostelijke richting was gekomen een paar treinen later. Hij vertelde dat hij een man had zien staan zwaaien langs het spoor, de collega wilde weten wat er loosch was en had ook zijn trien laten stoppen. Toen hij de vent had gevraagd wat er aan de hand was had onze germaan zich bij hem beklaagd over collega Q. Toen hij vernam dat het een zwartrijder was had ook hij hem wat onvervalste Groningse verwensingen naar het hoofd van de bunkerbouwer geslingerd en hem verder laten lopen.

Kijk, dat mag ik wel.

Was trouwens dezelfde collega die zijn trein eens had laten stoppen toen hij zag dat er een kalf in de sloot lag. Toen hij het beest uit de sloot had gered door er in zijn uniform tot zijn middel in te springen, had hem dit een luid applaus van de passagiers opgeleverd. Een dag later stond hij voor op het nieuwsblad van het noorden, het bewuste kalf omarmend.

De collega’s hadden zich afgevraagd wie nou eigenlijk het kalf was ;-)