vrijdag 19 maart 2010

RUITJE

Zo, ik ben weer aan de wal zoals de eilanders dat zeggen. Ik heb 2 dagen genoten van brandweertheorie, BHV theorie, reanimatie, het werken met de AED en verbandleer. Ik mag mezelf nu officieel BHV-er noemen, oftewel bedrijfshulpverlener, de laatste ontwikkeling en eis van de gemeente Ameland die zij stelt aan de zittende havenmeesters van het vliegveld.

Ik ben dus weer helemaal up to date, als u van plan was de pijp uit te gaan, blijf dan uit mijn buurt want ik red u!

Wel blij dat het weer achter de rug is. 10 April mag ik nog een keer opdraven, deze keer om te oefenen met de 'nieuwe' brandweerwagen van het veld, een aftandse rangerover waar je een IF-rating voor nodig schijnt te hebben om hem te bedienen, je vliegt eerder zefstandig met een 747 weg dan dat je dit ding in de gaten hebt. maar goed, daarover later meer in dit theater.

Ik piste nog wel even naast de pot v.w.b. 10 april, ik hoopte er dan naar toe te kunnen vliegen maar dat wordt hem niet, de vliegclub heeft dan net een clubvlucht gepland, ik mag dus dan wéér met die takkeboot.

Over de boot gesproken, daar zat ik net ook nog op natuurlijk, zaten er toch een stel leipe gasten in het bankje voor me zeg, 4 bargoenen, berevellen nog maar net verruilt voor een ruitoverhemd, die uitvoering in dat gewatteerde stof, ken je dat? Harley-achtige types zeg maar (qua shirt dan he?). Ze hadden de grootste lol en eentje speelde constant met de beltoontjes van zijn gsm-etje, dat deed ik ook met mijn eerste exemplaar, zo rond 1995...

Ik was de trotse bezitter van deze koelkast, mijn eerste mobieltje:

5110

De Nokia 5110, jawel. Met een batterijvak zó groot dat je er in kon schuilen als het regende. Kon trouwens ongelooflijk lang zonder stroom, wel 2 weken stand-by! Ik had er ook nog zo'n leren foudraaltje omheen, kent u ze nog? Nee, ik had hem niet aan broekriem, dat was TOEN al lame en voor de kanslozen.

Maar goed, even terug naar de neanderthalers, ik hoorde constant "hé móngool" en lachen dat ze deden. Herkent u het? Dat is dat onvoorstelbare 'new kids', schijnbaar erg humoritisch voor de hersenlozen en ongeletterden onder ons.

Wat een losers zijn DAT zeg, die new kids.

Ik heb (al zeg ik het zelf) een bijzonder ruim gevoel voor humor maar hier kon ik denk ik exact 1 uurtje op het werk om lachen, daarna was de sjeu eraf. Maar goed, deze primaten vonden het kennelijk prachtig. Ruithemd-1 (voorzien van een platte pet) was een wat ouder type, op de boot het grootste woord maar thuis naar alle waarschijnlijkheid doodstil want 'ut wief zal de boxem wel an hem'", dat werk. En dik....!!!

Hemd-2 was een wat rustiger type, die lachte alleen maar dom mee. Nummer-3 luisterde en keek als een zwaar aan de prozac zittende patient met lege blik op het wad. Nummer-4 was de GSM-king...

Afijn, de boot meerde aan en ik begaf me naar de uitgang, deze 4 missing links uit het oog verliezend. Ik mijn parkeerkaartje afgerekend, naar de auto, koffertje erin opstarten en karren maar. Ik gaste lekker door, bovenin het heitelân is het over het algemeen altijd lekker rustig, raad eens waar ik achter stond bij de stoplichten in Dokkum?

Jawel.

Een bouwbusje, 4 ruithemden aan boord. Ik haalde in en zag in een flits ruithemd-3 met zijn wang slapend tegen het linker achterraam geplakt, nummer-1 aan het stuur, pet op, nummer 2 er naast. 3 enorme broodtrommels achter het voorraam ;-)

...en ruitje-4? Op de achterbank, 3 x raden wat die in zijn hand had...

1 opmerking:

  1. Velepte mongol jonge! Ik ben de snackbar!

    Tja, met pubers in huis ontkom je er niet aan. Voor even wel leuk, maar je moet zeg maar niet te veel erbij na denken... En ons middelste schatje heeft nog een scooter te koop. SCOOTER KOOPUH OF WA????

    BeantwoordenVerwijderen