OPBIECHTEN

Ik weet nog goed dat ik na jaren afwezigheid weer in Eelde kwam wonen. Na jarenlang op Schiphol en daarna nog een periode op Beek Limburg gewerkt te hebben nam ik mijn intrek in het huis van Ab en Mien, kennissen uit Eelde, die een huis aan de hooiweg te koop hadden staan. Ik kon het (met wat financiale steun van de dienst) voor een bepaalde tijd huren en Ab en Mien besloten het huis zolang uit de verkoop te halen. Ik verhuisde mijn zut van Limburg naar Drente en nam mijn intrek op nummer 52.

De volgende dag, ik moest natuurlijk nog een beetje wennen, maakte ik een rondje door de rijkelijk aanwezige tuin (die ik een beetje bij moest zien te houden, tuinliefhebber die ik ben) en hoorde ik een kraakstem door de heg, gelijk de zwarte Magica uit de Donald Duck. "Dag buurman, alles wel?" Ik keek over de heg maar zag niets. Ik leunde wat meer voorover en nam een sterk gebogen gestalte waar, ik nam aan dat de op leeftijd zijnde buurvrouw wat onkruid verwijderde. Niets was minder waar, dit was de normale stand van haar lichaam, ze liep op haar manier rechtop, het arme mensje had de tand des tijds niet schadeloos doorstaan en was volledig vergroeid en stond erbij als een soort winkelhaak. Ik stelde me voor...

"Dag mevrouw, mijn naam is Gert". ik stak mijn hand uit over de heg.
"Aangenaam, ik ben mevrouw zusenmezo, welkom in de buurt".
"Dank u wel".
"Eh buurman, heeft u ook een geloofsovertuiging?"
Ik wqas even uit het veld geslagen, een redelijk onverwachte vraag.
"Nee buurvrouw, dat niet, ik geloof in mezelf"
"Hmm, dat is jammer".
"Hoezo buurvrouw?" vroeg ik nieuwsgierig
"Nou, dan zou u mooi een leuk meisje kunnen ontmoeten".

Ik was kennelijk al gewogen, gepokt en gemazeld. Verbazing maakte zich meester van mij. Dit was echt een beroepsgelovige. Uiteindelijk ontwikkelde het gesprek zich toch op een prettige manier hoewel ik haar wel wat overdreven vond, ze vertelde me o.a. dat ze nog even naar de rozentuin ging, 1 rozenplant stond er... dat type. Ook vond ze het kennelijk erg belangrijk dat ik wist dat haar reeds overleden echtgenoot hoofd-Rijksgebouwendienst was geweest en toen haar huis, een vrij simpele 2 onder 1 kap van het jaar uch, te koop werd aangeboden, noemde ze het een landhuis...

Terugkomend op die geloofsovertuiging, met dat ontmoeten van een leuk meisje zit het in de gemiddelde kerk wel goed denk ik zo, of je moet al van jonge jongentjes houden, ook daar is een oplossing voor. Men heeft er zelfs een nieuw verkeersbord voor ontwikkeld, wist u dat? Kijk, wordt binnenkort bij elk godshuis geplaatst:



Zeg niet dat ik u niet gewaarschuwd heb.